Jeśli ciąża jest emocjonalnym rollercoasterem, to okres poporodowy jest prawdziwym tornado, często pełnym wahań nastroju, płaczu i drażliwości. Poród nie tylko powoduje, że twoje ciało przechodzi ogromne zmiany hormonalne, ale także masz w domu zupełnie nowego człowieka, o którego musisz zadbać! Wszystko to może początkowo prowadzić do uczucia smutku, stresu i niepokoju, a nie radości i uniesienia, których się spodziewałaś. Oto wszystko, co musisz wiedzieć o depresji poporodowej i co możesz zrobić, aby szybciej poczuć się lepiej.
Czym jest depresja poporodowa i kiedy się zaczyna?
O ile nasze mamy i babcie nieraz oferują maskę informacji o tym, co robić przed porodem, jakie suplementy zacząć brać, jakie imiona wybierać lub nie, nie zawsze tak samo łatwo jest dostać poradę na temat tego, jak emocjonalnie poradzić sobie już po porodzie, kiedy bycie nową mamą zaburza cały balans w naszym życiu. Depresja poporodowa lub DP to forma depresji klinicznej, która zaczyna się po urodzeniu dziecka. Typowe objawy to:
- utrata apetytu,
- nadmierna płaczliwość lub zmęczenie,
- trudności w tworzeniu więzi z dzieckiem,
- niepokój i bezsenność,
- lęk i ataki paniki,
- uczucie przytłoczenia, złości, beznadziejności lub wstydu.
Nikt nie wie na pewno, co powoduje PPD, ale jak każdy inny rodzaj depresji, prawdopodobnie jest to kilka różnych rzeczy.
Tak samo jak ciąża w ogromny sposób wpływa na ciało i umysł kobiety (może np. wpłynąć na twoje sny), również okres poporodowy szczególnie wpływa na kobietę i nieraz pojawia się podczas niego wiele typowych przyczyn depresji klinicznej, takich jak zmiany biologiczne, ekstremalny stres i poważne zmiany życiowe, występuje jednocześnie.
Przykładowe rzeczy, jakie mogą się dziać po porodzie, to:
- mało snu,
- ciało nie radzi sobie z dużymi wahaniami hormonów,
- wciąż dochodzisz do siebie do siebie po fizycznym wysiłku jaki jest poród, zwłaszcza jeśli obejmował interwencję medyczną lub operację,
- masz nowe i wymagające obowiązki,
- możesz czuć się odizolowana, samotna i zdezorientowana.
DP może rozpocząć się zaraz po porodzie, ale prawdopodobnie nie zdasz sobie z tego sprawy od razu, ponieważ uczucie pewnego zagubienia i wyczerpania jest uważane za normalne podczas pierwszych kilku dni po narodzinach dziecka. Może się zdarzyć, że minie nawet kilka miesięcy, zanim zdasz sobie sprawę, że dzieje się coś poważniejszego, zwłaszcza jeśli jednocześnie próbujesz przywrócić balans pomiędzy twoim życiem rodzinnym, a zawodowym.
Okres poporodowy na ogół obejmuje pierwsze 4-6 tygodni po porodzie i wiele przypadków DP rozpoczyna się w tym czasie. Depresja może również rozwinąć się w czasie ciąży i do 1 roku po porodzie, bądź więc czujna i nie bagatelizuj przytłaczających cię uczuć i emocji.
Kiedy należy skontaktować się z lekarzem i jak poczuć się lepiej?
Jeśli nie czujesz poprawy w nastroju 2 tygodnie po porodzie, skontaktuj się ze swoim lekarzem. Chociaż podczas standardowej wizyty poporodowej zostaniesz zbadana pod kątem DP, nie musisz na nią czekać. Zwlekanie może doprowadzić do trudniejszej rekonwalescencji. Jeśli po 2 tygodniach nadal odczuwasz intensywny smutek, a nawet niechęć do macierzyństwa, prawdopodobnie jest to coś poważniejszego. W pewnym sensie to dobra wiadomość: oznacza, że możesz coś zrobić ze swoim samopoczuciem już na początku okresu poporodowego, uporać się z depresją i cieszyć się byciem mamą szybciej.
Kiedy prosisz o pomoc, bądź tak szczera, jak to tylko możliwe. Wiemy, że trudno jest mówić o negatywnych emocjach związanych z rodzicielstwem i jest to obarczone dużą dawką wstydu, zwłaszcza w naszej kulturze. Jednak im bardziej jesteś otwarta na temat DP, tym lepiej – i szybciej – twój lekarz będzie mógł ci pomóc. Pamiętaj, nie możesz obwiniać się za to, jak się czujesz. Nie jesteś złą matką ani złą osobą. Nie możesz także samodzielnie wyleczyć się z depresji poporodowej. Potrzebujesz wsparcia lekarza, a także bliskich, więc z nimi także rozmawiaj o tym otwarcie.
Istnieje kilka opcji leczenia DP i może być konieczne zastosowanie więcej niż jednej strategii. Istnieją również zmiany stylu życia, które mogą przyspieszyć powrót do zdrowia. Nie przestawaj szukać i walczyć, dopóki nie znajdziesz kombinacji, która będzie dla ciebie odpowiednia.
Możliwe środki pomocy:
Leki przeciwdepresyjne. Twój lekarz może przepisać ci selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) w celu leczenia depresji. Dostępnych jest kilka antydepresantów. Specjalista pomoże ci znaleźć taki, który najlepiej odpowie na twoje objawy, z najmniejszą liczbą skutków ubocznych. Wiele SSRI jest zgodnych z karmieniem piersią, ale upewnij się, że twój lekarz wie, czy karmisz naturalnie, aby mógł wybrać odpowiedni lek i dawkę.
Poradnictwo. Terapia poznawczo-behawioralna jest zazwyczaj pierwszą strategią leczenia depresji, w tym objawów depresji poporodowej. Jeśli potrzebujesz pomocy w znalezieniu terapeuty, wystarczy mały research online lub poproszenie twojego lekarza o rekomendacje.
Terapia grupowa. Może ci się przydać podzielenie się swoimi doświadczeniami z innymi rodzicami, którzy mierzą się z depresją poporodową. . Aby zlokalizować grupę wsparcia DP w twojej okolicy, spróbuj wyszukiwania w oparciu o największe miasto blisko ciebie lub powiat, w jakim się znajdujesz.
Większość przypadków DP trwa kilka miesięcy. Depresja wpływa na całe ciało – nie tylko na mózg – i potrzeba czasu, aby znów poczuć się sobą. Spróbuj komunikować się ze swoim partnerem, zaufanym członkiem rodziny, przyjacielem lub lekarzem, jeśli uważasz, że depresja wpływa na jakość twojego życia lub zdolność do opieki nad twoim dzieckiem. Im szybciej otrzymasz pomoc, tym szybciej poczujesz się lepiej.
